Քաջ Նազար․ թափառող սյուժե

Թափառող սյուժե, կայուն պատմություն, որ հիմք է ծառայում բանավոր, գրավոր ստեղծագործության կամ կինոսցենարի համար և տեղափոխվելով փոխում իր գեղարվեստական ​​տեսքը, կախված նոր միջավայրից։ Տարբեր երկրներին հատուկ սոցիալ-տնտեսական պայմանները, լեզուն, ազգությունը, կենցաղը, մշակույթը, կրոնը իրենց ազդեցությունն են թողնում թափառող սյուժեի վրա, բայց ամբողջովին այն չեն փոխում։ Թափառող սյուժեի վառ օրինակ են հեքիաթները, որոնք անցնում են երկրից-երկիր, ստանալով նոր գույն ու երանգ։ Հայ գրականության մեջ թափառող սյուժեի լավագույն օրինակ է «Քաջ Նազարը»։ «Քաջ Նազար»-ի սյուժեն փոփոխությունների է ենթարկվել մի քանի հայ գրողների կողմից՝ Հովհաննես Թումանյան, Դերենիկ Դեմիրճյան, Ավետիք Իսահակյան։

Reading

Irving Wardle, theatre critic

The positive side of the job is obviously getting to see a lot of plays and shows which I love. But the really great thing about being a theatre critic is that, as theatre is an ongoing thing, something that’s going to be repeated night after night for some time, there’s also the feeling that you may have a positive impact on the work. If the producer or the actors read what you’ve written and agree with you, they might actually change something and improve the performance. That’s not something that film or book critics can do. Some critics also like making friends with the stars and all that – but personally I don’t.